زن/مرد

اول: اگر «نه»ی زن ایرانی «نه» باشد، بازار متلک‌پران‌ها از رونق می‌افتد.

نجیب نباشید. خوش‌تان آمد پیش‌نهاد دهید. دوست‌داشتید، قبول کنید. این‌که باید سه‌بار بخوانند تا «بله» بگویید، یعنی با اصرار نرم می‌شوید. یعنی شاید با متلک هم شدید. یعنی «نه»تان خیلی هم «نه» نیست.

دوم: اگر منطق‌ام اندازه شادی صدر بود می‌گفتم: کدام زن ایرانی است که از یک تملق بی‌جا خوشش نیامده باشد؟ اصلا زن ایرانی تا تملق بی‌جا نشوند، زن نمی‌شود. ولی منطق‌ام فرق دارد. پس می‌گویم: تملق از محبوب‌تان شنیدید، نوش جان‌تان. از غریبه شنیدید اعتراض کنید. کشیده به گوشش بخوابانید. متلک‌پران هم اگر بفمهد گزافه‌گویی‌هایش برایش دردسر ساز می‌شود دیگر زبان‌درازی نمی‌کند.

آخر: این «زن»/«مرد» بازی زیادی مسخره است. من هم مسخره شدم که دامن زدم. ما همه بدیم.