بار هستی

وقتی می‌خواست به دوستش رمان «بار هستی» میلان کوندرا را هدیه کند، صفحه‌ی اول را باز کرد و دلش خواست بنویسد: تقدیم به بار هستی‌ام.

خجالت کشید، چند خط شعر نوشت.

آزادی

این‌ها که از زندان با وثیقه می‌آیند بیرون، می‌گویند آزادی «موقت» فلانی؛ آدم خیال می‌کند ماها «دائما» آزادیم.

کابل جاسک-فجیره

از ناخدای محترم کشتی ناشناسی که بعد از سه‌روز لنگر خود را از کابل اینترنت مسیر جاسک-فجیره بالا کشید و رهسپار اقیانوس شد سپاس‌گزارم.

ناخدا جان التماس دعا اخوی، ایشالا کشتیت از این توفان‌ها که می‌گن نقاط مختلف دنیا شروع شده هیچ آسیبی نبیند. گذارت به چین اگر افتاد بده تجهیزات لنگرت را تقویت کنند چون این سه‌روز به همه‌ی سایت‌هایی که به علت «کندی اینترنت» قطع شده بود دسترسی داشتم.

عزت زیاد

مرتبط: 
برد کشتی آن‌جا که خواهد خدا - وگر جامه بر تن درد ناخدا